ÖĞRENCİ 2.0
Öğrenciler gelişiyor. Öğrenci 2.0, öğrenci 1.0’dan tamamen farklı bir türdür. Ve sınıfları, ekosistemleri, her birimizin bu yeni öğrenci türünü nasıl dahil edeceğimize karar vermemiz gereken kendi ortamlarıdır. Yavaşça parçalanan bir eşikte, bir ayağımız fiziksel bir dünyada, diğeri sanal bir dünyada sallanıyoruz. Öğrencilerimiz artık sadece sıralardaki bedenler değiller. Derlemeler, amalgamlar, web sitelerinin bir birleşimi haline geldiler. Önümüzdeki insanlar, aynı zamanda World of Warcraft’taki avatarları ve FaceBook’ta oluşturdukları profiller. Ağızlarıyla konuşuyorlar, ama aynı zamanda parmaklarıyla akıllı telefonlarının tuşlarına hızlıca vuruyorlar. “Birine ulaşmak ve dokunmak” istediklerinde tek bir tuşa basmaları yeterlidir. Sadece kulaklardan, gözlerden ve beslenecek beyinlerden daha fazlası haline geldiler. Şimdi, bizi, kendilerini ve birbirlerini sonsuz bir metinli ve tweetlenmiş karakter geçit töreniyle besliyorlar. Öğretmenler 2.0 olarak, görünüşte hatalı olan bu 1 ve 0’ların akışına karşı çalışmamalı mı? Öğrenci merkezli öğrenme, bu yeni öğrenci türüne olabildiğince tam olarak hitap etmemeli mi? Öğrencilerimizi hareketsiz bir bedenden daha fazlası olarak anlamamız gerekmez mi?
Öğretmenlerin 2.0’a dönüşmesi gerekmez mi? Sonuçta, her şeyi bilen Wikipedia tarafından her soru rahatça cevabını bulabiliyor.
Öğrenciler artık ansiklopedik bir bilgi hazinesini tam anlamıyla ellerinde tutuyor ve dokunsal dokunmatik ekranda bir düğmeye basarak veya parmağınızı kaydırarak kullanabiliyorlar.Bilgiyi üretme ve paylaşma
şekilleri, eski öğrenme alışkanlıklarını değişmeye zorluyor.
Aynı şekilde geleneksel eğitim yönteminde karşılaşılan kısıtlılıklar ve sınırlandırmalara bir alternatif olarak ortaya çıkan ve yıllardır hayatımızda olan uzaktan eğitim, bir süre için okul kapılarına kilit vurduran salgın gerçeğiyle dünyada yeniden tartışma konusu haline geliyor. Asıl görevi öğrenmek olan öğrenciye de bol seçenek sunuldu haliyle.
Öğrenmek, öğrenmemek ve öğretmek gibi birçok yol arasındaki bol seçenek. Sınıfların dijitalleşmesine ilaven öğretenin, görevlerin, arkadaşların dijitalleştiği bu ortam öğrencilerin yararına mı? Yaratılan yeni
teknikler sadece pazarlamasıyla mı kalıyor, öğrenciler gerçekten eşit şartlarda ve sınıflarda mı eğitim alıyor? Ya da bilgiyi doğrul bir amaçla mı kullanıyorlar? Sorulacak nice soru var ama cevapları vermede
oyalanıyoruz gibime geliyor burada asıl öğrenen kişinin ilgi odağı kesildiği sürece sistemin ilerlemesinden bahsedemeyiz. İlgi alanlarının ve gidilebilecek yolların artmasından bahsediyoruz.
Bu neslin şanslı olup olmadığı ise tam bir muamma. Bu çok seçenekli sistemde ilgi alanı doğrultusunda gidebildiği sürece bilgiye açlıklarının artacağı ve severek öğreneceklerini düşünüyoruz. İşte bu sayede 2.0’yi kontrol altında tutabilirsiniz.
Yararlanılan kaynaklar:
https://hybridpedagogy.org/the-student-2-0/
https://webrazzi.com/2012/02/13/fatih-projesi-ogrenmenin-yeni-sekli
